Vandaag opening van “Instituto Buena Bista” op Scharloo bijgewoond.
Een bitchy remedie tegen de liefde, genaamd Nancy Hoffmann, wist vanaf het bordes van Pachi de Sola een toespraak te houden die als het niet over haar grandioze tentoonstellingen inrichtende ikje ging, wel het toezwaaien van lof aan haar staatsbegunstigers besloeg.
De bedelvrouw wist een half uur vol te kakelen met zelfkickers, dankjewels en nog enig gezwets over het schip waarvan zij dan kapitein was, maar dat we toch vooral geen verband moesten leggen met de kapiteins die hier in de koloniale tijd de kanonnen lieten hoesten. Right! Maakt u zich vooral geen zorgen mevrouw.
De castrerende kunsthysterische subsidiespons kletste nog even door tot ze als klap op de vuurpijl de geborneerde staatsarchitect, der Carel Weber wist aan te kondigen als volgende spreker!
Miljoenen worden hier verspeeld, zo heb ik wel geleerd vanavond. Ach, kunnen weldoeners Monumentenzorg, de Mondiaan Stichting, het ministerie van OC & W, de stichting Doen, het fonds voor beeldende kunsten deze kwebbelende kwezel en haar bejaarde vazal alstublieft laten sterven van de honger?
