Saturday, November 8, 2008

De productie van censuur door de Reclame Code Commissie



Reclame Code Commissie directeur Prisca Ancion, VEA directeur Frans Blanchard en Toine Manders directeur van het Haags Juristen College in gesprek bij Mediazaken van BNR.

Aanleiding voor de discussie was het verbod door de Reclame Code Commissie van de spot van het Haags Juristen College waarin belasting diefstal wordt genoemd.

Na klachten over deze spot heeft de commissie geoordeeld dat de uiting in strijd is met het fatsoen en de goede smaak. Het HJC is vervolgens in beroep gegaan en trok deze keer aan het kortste eind doordat de commissie – zelfde leden als in eerste aanleg! - deze keer de draai maakte naar “in strijd met de waarheid”.

Manders wees erop dat er bij een verbod sprake is van censuur. Ancion en Blanchard verdedigden zich door te stellen dat er geen sprake is van censuur omdat de uiting wel eerst gedaan mocht worden en pas achteraf verboden werd. Dit is echter een min of meer militaire definitie van censuur. De definitie waarbij een uiting eerst beoordeeld moet worden voordat deze gepubliceerd wordt is vergezocht. Dit wordt alleen toegepast in gevangenissen en in militaire dictaturen.

Materieel is er in dit geval natuurlijk wel sprake van censuur omdat een verbod natuurlijk altijd over de toekomst gaat. De uiting in het verleden heeft voor de censor gediend als referentie, waar de militair het publicatievoorstel als referentie zou gebruiken. Zowel de imaginaire militair als mevrouw Ancion gaan over tot dezelfde actie: een verbod voor de toekomst.

Blanchards verdediging was verder dat er geen sprake is van censuur omdat de commissie wordt bevolkt door de adverteerders. Geen argument natuurlijk. Adverteerders kunnen ook censureren in opdracht van de overheid. Belangrijker is het nog dat de staat zendgemachtigden verplicht zich te houden aan “aanbevelingen” van mevrouw Ancion. De sensor is dus uiteindelijk toch de staat.

Manders verdedigde zich met de rede, maar collaborateurs zijn niet geïnteresseerd in feiten en stellen dat “we dit met z’n allen nu eenmaal zo hebben afgesproken” en kletsen er omheen en doorheen.

Ook de presentatrice was mild voor haar sponsor, de heer Blanchard. Helaas waren drie van de aanwezigen de woorden aan het spreken van wie hen voeden.

Manders kondigde aan verder te strijden bij de rechter en eventueel het Europees Hof.

Gubernatus

Link audio